چکیده :
1. مقدمه:بناهای مذهبی در بسیاری از شهرهای کشور اسلامی ایران به عنوان یک عامل شاخص هویت فرهنگی شناخته می شود. در این راستا می توان نقش امام زاده ها را در تثبیت هویت و فرهنگ اسلامی بیان نمود. بناهای امام زاده ای از دیرباز سبب جذب جمعیت و تلاقی افکار و فرهنگ مردمی است که بخشی از باورهای اعتقادی و مذهبی شان در آن تجلی پیدا می کند ( افلاکیان دوست، 1390، ص 11 ). هویت شهرها فضایی برای رشد و توسعه انسان می باشد، هویت و ایجاد هویت در شهرها از طریق نمادهای طبیعی و انسانی یکی از مباحث مهم در برنامه ریزی شهری و شهرسازی به عنوان یکی از ضروریات توسعه پایدار مطرح می گردد ( فقیه، 1355، ص 201 ). اهمیت و ضرورت حفظ آثار کهن نه به عنوان پدیده های نمادین، بلکه به دلیل شناخت سیر تحول و تکامل تاریخ شهرسازی و تمدن شهرنشینی، حفظ هویت و اصالت شهری و تبیین حیات شهری بر اساس شواهد و مدارک علمی همواره مورد توجه بوده است ( مرادی، 1388، ص79 ). در عرف تشیع مراد از امام زاده، فرزندان یا فرزندزادگان ائمه اطهار(ع) است و اصطلاحا از باب ذکر حال و اراده محل، به مدفن و مزار متبرک آنان و بزرگان سادات که در سراسر شهرها و روستاهای ایران پراکنده است، اطلاق می گردد ( دائره المعارف بزرگ اسلامی، 1369، ص 853 ). مهاجرت سادات حسنی و حسینی به نقاط امن سرزمین های شرقی اسلامی از همان صدر اسلام در حکومت جابرانه امویان و خاصه در عهد حجاج بن یوسف خونخوار و تسلط او بر عراقین از سوی امویان ( 957 ق ) که بیدادگری ها و سفاکی ها نسبت به فرزندان علی(ع) روا می داشت، آغاز شده بوده است. با توجه به اعتقادات مسلمانان و احترام ویژه آنان برای این شخصیت های بزرگوار، بناهای امام زاده ای، به عنوان مکان هایی هستند که از دیرباز نقش ارتقای هویت شهری و اسلامی شهروندان را بر عهده داشته اند ( حبیبی، 1388، ص 16 ). شیراز مرکز استان فارس در جنوب غربی ایران است شیراز در فاصله 919 کیلومتری تهران واقع شده و مرکز استان فارس است. این شهرستان آب وهوای نسبتاً معتدل و فصولی منظم دارد. ناحیه شیراز از زمانهای قدیم دارای اهمیت و اعتبار بوده و نام آن در الواح عیلامی مکشوف در تخت جمشید ذکر شده است. آرامگاه دو شاعر بزرگ ایران – سعدی و حافظ – در این شهر است و آرامگاه خواجو در کنار دروازه شهر جای گرفته است شهر شیراز از دوران باستان باغهای انگور زیادی را در خود جا دادهاست که امروزه بیشتر این باغها به شمال غربی این شهر منحصر شدهاند. نام این باغات که یکی از مواهب شهر شیراز است قصردشت است که در قلب این شهرقرار داشته و در تعدیل هوای این شهر نقش بسزایی دارند شیراز طبق گفتهها در آغاز شهری با هسته میدانی که امروز ستاد نام دارد و خیابانی که قصرالدشت نام دارد، بوده و به مرور زمان توسعه یافته تا جایی که چندین روستای مجاور از جمله گلشن (کشن) و پودنک و احمدآباد و دینکان را در خود بلعیده است از آنجا که شیراز در سدههای گذشته گذرگاه زوار به مشهد بودهاست، محل دفن چندین و چند امام زاده از جمله شاهچراغ و آستانه و دارای بقعههای زیادی میباشد( حاتمی، 1387، ص16).
تا زمان امیر عضدالدوله دیلمی کسی از مدفن حضرت احمد ابن موسی (ع)، اطلاعی نداشت و آنچه روی قبر را پوشانده بود تل گلی بیش به نظر نمی رسید که در اطراف آن،خانه های متعدد ساخته و مسکن اهالی بود. از جمله پیرزنی در پایین آن تل، خانه ای گلی داشت و در هر شب جمعه، ثلث آخر شب می دید چراغی در نهایت روشنایی در بالای تل خاک می درخشد و تا طلوع صبح روشن است، چند شب جمعه مراقب می بود، روشنایی چراغ به همین کیفیت ادامه داشت با خود اندیشید شاید در این مکان، مقبره یکی از امامزادگان یا اولیاء الله باشد، بهتر آن است که امیر عضدالدوله را بر این امر آگاه نمایم، هنگام روز پیرزن به همین قصد به سرای امیر عضدالدوله دیلمی رفت و کیفیت آنچه را دیده بود به عرض رسانید.امیر و حاضرین از بیانش در تعجب شدند.درباریان که این موضوع را باور نکرده بودند، هر کدام به سلیقه خود چیزی بیان کردند.اما امیر که مردی روشن ضمیر بود و باطنی پاک و خالی از غرض داشت فرمود: اولین شب جمعه شخصا به خانه پیرزن می روم تا از موضوع آگاه شوم.چون شب جمعه فرا رسید شاه به خانه پیرزن آمده و دور از خدم و حشم آنجا خوابید و پیرزن را فرمود هر وقت چراغ روشن گردید مرا بیدار کن .چون ثلث آخر شب شد پیرزن بر حسب معمول روشنایی پرنوری قوی تر از دیگر شب های جمعه مشاهده کرد و از شدت شعفی که به وی دست داده بود بر بالین امیر عضدالدوله آمده و بی اختیار سه مرتبه فریاد زد: « شاه! چراغ »
امیر بیدار شد و ناگهانی از خواب پریده و چشمش را متوجه سمتی نمود که پیرزن چراغ را به او نشان می داد و چون علنا و آشکارا چشمش نور چراغ را دید در شگفتی عجیب بماند و چون رو به سمت چراغ بر بالای تل برآمد اثری از چراغ ندید و چون به پایین آمد باز نور چراغ با روشنایی زیاد خود نمایی می کرد،خلاصه اینکه امیر شخصی را جهت کاوش در آن منطقه مامور می کند و…. مقبره فرزند ارشد موسی بن جعفر(ع) حضرت شاهچراغ پیدا می گردد و به دستور امیر بر بالای آن جایگاهی ساخته می شود که تا امروز زیارتگاه عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت می باشد(4).6. مشخصات و معماری امامزاده :
آرامگاه حضرت سید میر احمد برادر حضرت امام رضا (علیهالسلام) امام هشتم شیعیان، در شیراز، در کنار فلکهای واقع در خیابان احمدی و در محلهای که به محلهی سردزک معروف، واقع شده است. محلهی سردزک در دورهی قاجاریه به گفتهی مؤلف فارسنامه، از محلات مهم شهر شیراز بوده… و از زمانی که حصار شهر را کوچک کردند، محلهی دشتک و محلهی سردزک را ادغام و به همان نام سردزک خواندند. این محله اکنون به محلهی بازار مرغ و محلهی سر باغ و محله سنگ سیاه و حصار جنوبی شهر و محلهی لب آب پیوسته است، مؤلف تأکید دارد که محل امامزاده احمد بن موسی (علیهالسلام) در محلهی بازار مرغ شیراز قرار دارد. معین الدین ابوالقاسم جنید شیرازی گوید محلهای که هم اکنون احمد بن موسی در آن مدفون است، در اواخر قرن هشتم هجری به محلهی باغ قتلغ مشهور بوده است. مساحت امروزی بارگاه آستان مقدس احمدی و محمدی (ع) ، 60000 مترمربع است و از سال1360 بیش از 100000 متر مربع زیربنا در دست ساخت قرار دارد ( گزارش سازمان میراث فرهنگی وگردشگری، 1386 ). بر اساس فهرست نامهی آثار تاریخی ایران، اسکلت بنای امامزاده احمد بن موسی یا شاه چراغ شیراز به زمان اتابک ابوبکر سعد بن زنگی (658 – 628 ه) تعلق دارد. مشهور است که در زمان امیر مقرب الدین مسعود، بدرالدین وزیر اتابک ابوبکر چهار طاق و گنبدی بر فراز بقعهی آن حضرت ساخته و پرداخته گردانید. پس از آن اتابک ابوبکر خود رواقی بر آن آستانه افزود. در زمان ملکهی معظمه تاشی خاتون مادر شاه ابواسحق اینجو (746 – 745 ه) گنبد بقعه تعمیرات اساسی شد و در جنوب آن و متصل به بقعه مدرسهای عالی به دستور او بنا گردید که بعدها این بانو مدفن خود را همسایهی بقعه بنا کرد. بقعهی شریف امامزاده بار دیگر در سال 912 ق، توسط مرحوم حبیب الله شریفی متولی آستانهی شاه چراغ به موجب وقف نامهی موجود در آن سال تعمیر اساسی و مفصلی گردید. ولی در سال 997 ق بر اثر زلزلهی شدیدی نیمی از گنبد و بنای بقعه خراب شد اما از محل درآمد موقوفات خرابیها تعمیر و بقعه مجددا تجدید بنا گردید ( گزارش سازمان میراث فرهنگی وگردشگری، 1385 ). بنای کنونی بقعه مشتمل بر ایوان اصلی در مشرق و حرم وسیع و شاه نشینهایی از چهار جانب و مسجدی در جانب غربی حرم و اطاقها و مقبرههای متعدد متصل به بقعه است درون بنای بقعه با قطعات آینههای ریز و رنگین در قرون گذشته به وسیلهی استادان متبحر آیینهکاری شده که این آیینهکاری ظریف و زیبا خود یکی از شاهکارهای هنری قرن گذشتهی هنرمندان شیراز است. درون حرم را با به کار بردن آئینههای ریز رنگین، به سبکی هنرمندانه، آئینه کاری کرده و انواع خطهای زیبای فارسی و عربی، تزیین کننده نمای اطراف آینهها و کاشیها است. بنای حرم، مشتمل بر ایوانی در جلو و حرمی گسترده در پشت ایوان است که در چهار جانب حرم، چهار شاه نشین قرار گرفته و مسجدی نیز در پشت حرم (سمت غرب) ساخته شدهاست. ضریح آن در شاه نشین زیر گنبد قرار دارد و از نقره ساخته شدهاست. حیاط شاه چراغ دارای دو در اصلی ورودی است که در سمت جنوب و شمال حرم از زیر دو سر در بزرگ کاشی کاری شده گذشته و وارد حیاط وسیع حرم میشویم. در میان حیاط، حوض بزرگ فواره داری ساخته شده و در اطراف حوض درختکاری شدهاست. حرم شاهچراغ در سمت غرب حیاط و حرم سید میرمحمد- برادر شاه چراغ – در سمت شمال شرقی حیاط قرار دارد. غیر از دو در اصلی، دو در فرعی دیگر نیز وجود دارد که یکی به بازار حاجی و دیگر به مسجد جامع عتیق میرود درگاه مانندی نیز از ضلع شمال حیاط وارد بازار شاه چراغ میشود. در دور تا دور حیاط، اتاقهایی دو طبقه ساخته شده که در پیشانی و جرزهای جلو آنها کاشی کاری شدهاست. ستونهای آهنی ایوان حرم به وسیله چوبهای نفیس پوشش داده شده و در سقف مسطح آن نیز چوب منبت کاری شده به کار رفتهاست. امکانات وسیعی مثل پاسگاه انتظامی، دفتر پست و مخابرات، کتابخانه و موزه در این حیاط وسیع برای رفاه مردم ایجاد شدهاست. از نخستین سالهای پس از انقلاب اسلامی، تاکنون کارهای بسیاری زیر انجام گرفتهاست که مهمترین آنها عبارتند از(5):
– توسعه مجموعه فرهنگی مذهبی حرم در زمینی به مساحت ۱۰۰ هزار متر مربع.
– ایجاد ۱۶۲ حجره در دور تا دور حیاط در دو طبقه که پیشانی و تاق نمای این حجرهها تماماً کاشی کاری شدهاست.
– نصب سنگ مرمر در کف حرم و دیوارهای اطراف.
– سنگ فرش کردن حیاط وسیع آرامگاه.
– ساخت سر در جنوبی که اسکلت این در، بتون آرمه است و قسمتی از وصیت نامه امام خمینی ( ره )، بر روی کاشی معرق به خط نستعلیق، زینت بخش فضای درونی آن است. دو لنگه در وروردی آن از چوب ساج تهیه شده و به وسیله ورق و قبههای هشت پر برنزی آراسته شده است.
– در غرب حرم، سالنی زیبا ساخته شده که کف آن و دیوارهای اطراف تا ارتفاع 5/1 متر سنگ مرمر شده و اسامی الهی با خط زیبا و به رنگ طلایی بر سطح آن نوشته شده است. پنجرههای مشبک چوبی و شیشههای رنگی در شکل مختلف، زیبایی آن را دوچندان کردهاست. آینه کاری و گچ بری آن به سبک سنتی انجام گرفته است.
– ساخت گلدسته جنوبی، این گلدسته شبیه و قرینه گلدسته شمالی است. کاشی کاری آن دارای رنگ طبیعی است. اگر چه بدنه آن و نوشتههایش شبیه گلدسته شمالی است اما سطح گلدسته شمالی به نامهای خداوند مزین شده و حال آن که بر بدنه این گلدسته، نامهای امامان و لقبهای آنها با هنرمندی خاصی نوشته شده ا ست.
– در سقف ایوان، چوب ساج به کار رفته و اسامی الهی و ائمه اطهار با چوب نارج و افرا بر آن نوشته شدهاست.
– حوض بزرگی در میان حیاط با الهام از سبک مذهبی ساخته شدهاست. سنگهای بزرگ این حوض از جنس چینی است و از معادن نی ریز فارس تهیه شدهاست.
– در دور تا دور آرامگاه، خارج از محوطه، بازارهایی دوطبقه ساخته شدهاند. ساختمان این بازارها اگر چه با مصالح نوین ساخته شده، اما در ساخت آن، شیوه سنتی و معماری اصیل ایرانی محفوظ ماندهاست( تصویر شماره یک ).
7. یافته های تحقیق :
در زمینه بررسی نقش امام زاده احمد بن موسی ( ع )، در توسعه فرهنگی شیراز، از زائران امام زاده احمد بن موسی( ع )، در تیرماه سال 1392 ، با توزیع پرسشنامه، سئوال به عمل آمده است. در این تحقیق بر اساس اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه، 120 نفر معادل 60 % از پاسخگویان را زنان و 80 نفر معادل 40% را مردان تشکیل می دهند( نمودار شماره یک ).
1-7 . وضعیت سنی پاسخگویان :
همانگونه که در جدول شماره یک قابل مشاهده است، بیشترین زائرین امامزاده احمد بن موسی ع ، در رده سنی 21 – 30 و 46 – 60 سال به ترتیب 30 و 5/31 درصد از زائران را تشکیل می دهند.
2- 7 . میزان تحصیلات زائران امام زاده احمد بن موسی ( ع ) :
بر اساس اطلاعات نمودار شماره دو ، بیشتر پاسخگویان (3/30 % با فراوانی مطلق 61 )، دیپلم می باشند و کمترین آنها ( 7/1 % ) دکترا و یا بیسواد ( 2% ) می باشند.
درسئوال اول، حضور یا عدم حضور زائران در برنامه های فرهنگی امامزاده ( نمایشگاه، کلاس های فرهنگی و آموزشی، بازدید از موزه و … )، مورد بررسی قرار گرفت که ازمیان دویست نفر پاسخ دهنده به این سئوال، 122 نفر اعلام کردند که در برنامه های فرهنگی، شرکت و 78 نفر اعلام کردند که شرکت ندارند. ( جدول شماره دو و نمودار شماره سه )
جدول شماره ( 2 ) : حضور یا عدم حضور زائران در برنامه های فرهنگی امامزاده
سئوال شماره دو پرسشنامه، با این عبارت که ( کدامیک از برنامه ها و مراسم های فرهنگی امامزاده احمد بن موسی ع ، را در پیشرفت فرهنگی شیراز، موثرتر می دانید؟ ) بیان شده بودکه ازمیان 200 نفر پاسخ دهنده ، بیش از 70% زائران ، تمام برنامه ها را از جمله جشن ها، عزاداری ها، یادواره ها محافل انس با قرآن کریم و برپایی نمایشگاه ها را که در محل امامزاده احمد بن موسی (ع)، برگزار می گردد را در توسعه فرهنگی شیراز، بسیار موثر می دانستند(نمودار شماره چهار ).
در سوال بعدی، جنبه گردشگری مذهبی و فرهنگی، امامزاده مورد بررسی قرار می گیرد. نقش امامزاده احمدبن موسی(ع)، را در ترویج گردشگری فرهنگی و مذهبی، تا چه حد می دانید؟ بیش از 80% زائران معتقدند که امامزاده احمد بن موسی ( ع )، تا حد بسیار زیادی، توانسته، گردشگران را جذب نماید. به نقل از برخی منابع معتبر، در ایام نوروز سال گذشته، حدود 8 میلیون زائر به زیارت حرم مطهر حضرت احمدبن موسى(ع) مشرف شدند و این حرم با این تعداد زائر بعد از مشهد مقدس رتبه دوم را در کشور دارد ( نمودار شماره پنج ).
در پرسش بعدی، مهمترین تاثیر امامزاده احمد بر زائران و شهروندان، مورد بررسی قرار گرفت. همانگونه که نمودار شماره شش نشان می دهد، 85% از زائران، پیوند برادری و برابری، اتحاد و وحدت را، مهمترین تاثیر فرهنگی امامزاده احمد می دانند. این مهم، حتی در خلق و خوی شهروندان شیرازی، موثر بوده بگونه ای که آنها، انسانهایی مومن، با فرهنگ، متحد و مهربان می باشند.
در سوال آخر، میزان تاثیرگذاری برنامه های مذهبی و فرهنگی امام زاده احمد بن موسی ( ع ) بر پیشرفت فرهنگی شیراز، مورد تحقیق قرار گرفت. که طبق نمودار شماره هفت، 90% زائران، معتقدند که این برنامه در حد بسیار زیادی بر هویت و فرهنگ شیراز، تاثیر گذاشته و می گذارد.
جمع بندی و نتیجه گیری :
شکی نیست که امام زادگان نقش برجسته ای در گسترش تشیع در مناطق مختلف ایران در دوره های مختلف تاریخی داشته اند. نگاهی به تاریخ ایران اسلامی به روشنی نشان می دهد که فراگیری تشیع در شهرها و روستاهای ایران زمین، پیوندی وثیق با مهاجرت علویان و امام زادگان در دوره های خلافت بنی امیه و بنی عباس داشته است. در این میان، مهاجرت گسترده امام زادگان به ویژه فرزندان امام موسی کاظم(ع) پس از آمدن امام رضا(ع) به ایران و پذیرش ولایت عهدی مامون، یکی از برجسته ترین ادوار مهاجرت علویان به ایران است که با حضور ماندگار و یا شهادت مظلومانه خود، توانستند، بذرهای تشیع را در سرزمین ایران، بپراکنند و زمینه رشد و گسترش آن را در دل و جان ایرانیان، نهادینه کنند. شیراز یکى از مهمترین شهرهاى مذهبى ایران اسلامى است شهرى که مقام معظم رهبرى آن را سومین حرم اهل بیت(ع) و سومین شهر مذهبى ایران اسلامى نامیدند بى شک حضور امامزادگان بزرگ و واجب التکریم در شیراز و مرقد مطهر آنان در این شهر بر عظمت و معنویت آن افزوده و سفر سالیانه میلیون ها نفر از هم وطنانمان از اقصى نقاط کشور و کشورهاى همجوار به جهت زیارت بارگاه این بزرگواران به خصوص حضرت سید میر احمدبن موسى(ع) نشانى بزرگ از معنویت شیراز می باشد. بناهای امام زاده ای از دیرباز سبب جذب جمعیت، تلاقی افکار و توسعه فرهنگی بوده است. فرضیه مقاله این است که امام زاده احمد بن موسی ع ( شاهچراغ )، تاثیر بسیار زیادی، بر پیشرفت فرهنگی شیراز، دارد. در این راستا، ضمن توزیع پرسشنامه بین زائران امامزاده، از کتب و منابع مختلف، استفاده شد. نتایج حاصله، فرضیه مقاله را مورد تایید قرار می دهد. بدین صورت که شهروندان و زائران، مهمترین عامل پیشرفت فرهنگی شیراز را وجود امام زاده احمد بن موسی ( ع ) می دانند. 72% از زائران، برنامه ها و مراسم های امام زاده، از جمله برگزاری مراسم های جشن ولادت ائمه، عزاداری شهادت ائمه، یادواره های شهدا و محافل انس با قرآن کریم را باعث پیشرفت فرهنگی شیراز می دانند. نتایج نشان می دهد که امام زاده احمد بن موسی ( ع )، فرهنگ برابری، برادری، اتحاد و مهربانی را در بین شهروندان شیرازی، تقویت کرده و بستر مناسب برای پیشرفت فرهنگی بیشتر، فراهم آورده است.
پی نوشت ها :
1 – دبیر اجرایی کنگره بین المللی امام زادگان
2- کارشناسی ارشد برنامه ریزی
3- www.shahecheragh.ir
4- www.shahecheragh.ir
5- www.shirazcity.ir
منابع تحقیق :
1.افلاکیان دوست، مجتبی، ( 1390 )، توریسم مذهبی فرصتی برای ارتقاء گردشگری در جامعه ایرانی – نمونه مورد نظر امام زاده هاشم گیلان ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان.
2. سلیمانی، سعید، ( 1388 )، طرح مرمت و احیاء مقبره میربزرگ، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری.
3. سازمان میراث فرهنگی وگردشگری، ( 1385 )، معاونت حفظ و احیاء ،گزارش ثبتی امامزاده احمد بن موسی (ع).
4. سازمان میراث فرهنگی وگردشگری، ( 1386 )، گزارش ضوابط طرح حریم حفاظتی امامزاده احمد بن موسی (ع).
5. چهرازی، الیاس و همکاران، ( 1391 )، تحلیلی بر توسعه گردشگری مذهبی ( مطالعه موردی : شهرستان کاشمر )، اولین همایش ملی گردشگری و طبیعت گردی ایران زمین.
6. حاتمی، مجتبی، ( 1387 )، بررسی مساجد و امامزاده های شیراز، مجموعه مقالات اولین همایش توریسم مذهبی، یزد.
7. حبیبی، حسن، ( 1388 )، امامزاده ها و تربت برخی از پاکان و نیکان، چاپ اول، تهران، انتشارات بنیاد ایران شناسی.
8. حجازی؛ معینه السادات، علیزاده؛ سمانه، ( 1391 )، بررسی چگونگی تاثیر فضاهای امامزاده ای بر حفظ هویت اسلامی شهروندان، آمل.
9. دائره المعارف بزرگ اسلامی، 1369، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد اول (آب-آل داوود)،انتشارات مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران .
10. فقیه، محمد مهدی، ( 1355 )، نمزارات نهاوند، انتشارات وثوق.
11. مرادی، اصغر، ( 1388 )، ضرورت نگاه به میراث فرهنگی تاریخی در راستای توسعه پایدار و مستمر، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران.
12. منصوری، علی، ( 1383 )، نقش گردشگری در برنامه ریزی شیراز، پایان نامه، استادان راهنما: دکتر جمال محمدی، دکتر محمود مهدی نژاد، استاد مشاور: دکتر حمیدرضا وارثی، دانشگاه اصفهان.
13. Eccles Gavin, Costa Jorge (1996),Perspectives on tourism development, International Journal of Contemporary Hospitality Management, Volume 9 , P84.
14. www.shahecheragh.ir
15. www.shirazcity.ir
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.