حجت الاسلام والمسلمین عالی؛

۴ ذکری که امام صادق(ع) در زمان گرفتاری‌ها به آن سفارش کرده‌اند

حجت الاسلام والمسلمین عالی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) و اظهار تعجب حضرت از چهار دسته از افراد، گفت: در این روایت حضرت می‌فرماید: تعجب می‌کنم از چهار دسته مردم که در گرفتاری و مشکلات به چهار ذکر که خداوند در قرآن یاد داده است پناه نمی برند.

به گزارش روابط عمومی  حجت الاسلام و المسلمین مسعود عالی ظهر امروز در سلسله جلسات معنوی حرم حضرت زینب(س) خواهر امام رضا(ع) در اصفهان، با عنوان ویژه برنامه «یک ظهر بهاری» با اشاره به نقشه‌های سنگین شیطان برای حمله به پیوندهای مقدس و محبوب خدا، اظهار داشت: شیطان در آخر الزمان به پیوندهای بین مومنین، اعضای خانواده، پیوند بین مومن با مسجد و هیئت، پیوند بین مومن و عالم دین و مرجع تقلید و پیوند با رهبرالهی و امام حمله می‌کند، چرا که این پیوندهایی است که خدا دوست دارد و دینداری در جامعه در گرو این است که این پیوندها برقرار باشد.

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه در قرآن و روایات به برخی از آفات و آسیب‌هایی که پیوندهای الهی ممکن است دچار شوند اشاره شده است، گفت: در سوره حجرات که آداب بندگی را ذکر می‌کند، خداوند متعال پس از این که می‌فرماید ” إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ “، در آیات پس از آن به شش مورد از آسیب‌هایی که پیوندهای برادرانه و مومنانه را از بین می برد اشاره می‌کند.

وی افزود: در یکی از این آیات شریفه می‌فرماید “یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ”، از بسیاری از گمان‌ها نسبت به هم پرهیز کنید، زیرا برخی از این گمان‌ها گناه است، بنابراین یکی از گناهان بزرگ که رابطه مومنین را با یکدیگر از بین می‌برد و کینه ایجاد می‌کند، سوء ظن است.

این استاد حوزه علمیه عنوان کرد: سه گونه سوء ظن وجود دارد که از این سه گونه دو مورد آن ممنوع و گناه است و یکی از آنها توصیه شده است، که اولین قسم سوء ظن، سوء ظن به خداوند است و به تعبیر پیامبر اکرم(ص) ” أکبَرُ الکبائرِ سُوءُ الظَّنِّ بِاللّ، بزرگ‌ترین گناهان کبیره سوء ظن به خدا است”، زیرا زمینه کفر را فراهم می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین عالی با تأکید بر اینکه سوء ظن به خداوند موجب قطع رابطه با خدا می‌شود، تصریح کرد: سوء ظن به خدا انسان را ناامید می‌کند و انسان در زندگی افسرده، بی‌نشاط، پژمرده و ترسو می‌شود و نمی‌تواند به خدا توکل کند.

این کارشناس مذهبی، نقطه مقابل سوء ظن به خدا را حُسن ظن بیان کرد و گفت: فردی که نگاه مثبت و خوشبینانه به خداوند دارد، همواره نشاط داشته و هیچ گاه ناامیدی و بن بست ندارد، هم چنان که در روایت است که ” حُسنُ الظَّنِّ راحَةُ القَلبِ وسَلامةُ الدِّینِ ” فردی که حُسن ظن به خدا دارد، آرامش قلب و سلامت در دین دارد.

وی خاطرنشان کرد: انسان‌ها خوبی‌ها، زیبایی‌ها و کمالات خداوند را به پای خود می‌نویسند و لذا عجب و غرور آنها را می‌گیرد، از طرف دیگر بدی‌های خود را پای خدا نوشته و با خداوند درگیر می‌شوند.

حجت الاسلام والمسلمین عالی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) و اظهار تعجب حضرت از چهار دسته از افراد، خاطرنشان کرد: در این روایت حضرت می‌فرماید: تعجب می‌کنم از چهار دسته مردم که در گرفتاری و مشکلات به چهار ذکر که خداوند در قرآن یاد داده است پناه نمی برند، تعجب می‌کنم از فردی که ترس و اضطراب دارد و به ذکر “حسبناالله و نعم الوکیل” پناه نمی‌برد.

وی اضافه کرد: تعجب می کنم از فردی که غم و حزنی دارد و به این قول خداوند در قرآن یعنی “لااله الاانت سبحانک انی کنت من الظالمین” پناه نمی‌برد و تعجب می کنم از فردی که می‌ترسد دیگران آن را فریب دهند، اما به این کلام خدا یعنی “وافوض امری الی الله ان الله بصیربالعباد” پناه نمی‌برد.

وی افزود: در نهایت امام صادق(ع) فرمود: تعجب می‌کنم از فردی که دنیای حلال می‌خواهد اما به این ذکر که خداوند در قرآن یاد داده است یعنی، “ماشاءالله لاقوه الا بالله” پناه نمی‌برد، این روایت بر اساس حُسن ظن به خدا می‌باشد.

این استاد حوزه علمیه تأکید کرد: امام رضا(ع) نیز در روایتی فرمود: “خداوند طبق گمان فرد با آن رفتار می‌کند”، یعنی اگر بنده، گمان خوب به خداوند داشته باشد با آن خوب رفتار می‌کند و اگر بنده گمان بد به خدا داشته باشد با آن بد برخورد می‌کند و دلیل این مسئله این است که خداوند عالم، مقدراتی که رقم می‌زند بر طبق حالات، شخصیت و اعمال انسان است.

وی حُسن ظن یا سوء ظن به خداوند را در تقدیر مقدرات انسان موثر دانست و اظهار کرد: اگر حالت فرد این است که حُسن ظن به خدا داشته باشد، تمام پنجره‌های روح خود را به رحمت خدا باز نموده و تقدیر فرد خوب می‌شود، اما اگر فردی سوء ظن به خدا دارد، پنجره روح خود را بسته است و انتظار ندارد خداوند به او چیزی بدهد، بنابراین حُسن ظن به خدا، باب تمام خیرات در زندگی است.