غیبت یکی از گناهان و لغزش های بزرگ زبان است. که قرآن کریم به شدت از آن نهی کرده و در نکوهش آن احادیث فراوانی به دست ما رسیده است.در روایات غیبت عبارت است از بیان عیب کسی که اگر آن را بشنود، ناراحت می شود. 

جابربن‏عبدالله انصاری نیز این مضمون را از پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ نیز نقل كرده است.[1] نیز همین مطلب در توقیعی كه از حضرت صاحب‎الامر(عج) توسط محمدبن‎عثمان (دومین نایب خاص آن حضرت) برای اسحاق‎بن‎یعقوب صادر شده آمده است.[2] این تشبیه بیانگر نكاتی است كه برخی از آن‎ها را یادآور می‎شویم: 1. […]