نزديک دو ماه است که در راهيم(1). خيلي خسته شده ايم، ولي هرچه باشد، بهتر از مدينه است. آنجا شب و روز مي ترسيديم. وقتي بابا از خانه بيرون مي رفت، اميد نداشتيم برگردد.