انتظار بر جاى خود استوار بوده، بدون اجازه و حساب از اقدام به نبرد خوددارى كنيد. در برابر بلاها و مشكلات پايدار باشيد، شمشيرهايتان رادر راه هوا و هوس و سخنانى كه از زبانتان پديد مى‏آيد به كار نيندازيد و در باره آنچه خداوند، شتاب را نسبت به آن روا نداشته، شتاب نكنيد. 

انتظار

… ألزِمُوا الأَرضَ، و اصبِرِوا عَلَى البَلاءِ، وَ لاَتُحَرِّكُوا بِأيدِيكُم وَ سُيُوفِكم فِى هَوَى أَلسِنَتِكم، وَ لاَتَستَعجِلُوا بِمَا لَم يُعَجِّلْهُ اللَّهُ لَكُم.
فَإِنَّهُ مَن مَاتَ مِنكُم عَلى فِرَاشِهِ وَ هُو عَلى مَعرِفَةِ حَقِّ رَبِّهِ وَ حَقِّ رَسُولِهِ وَ أَهلِ بَيتِهِ مَاتَ شَهِيداً، وَ وَقَعَ أَجرُهُ عَلَى اللَّهِ، وَ اسْتَوْجَبَ ثَوَابَ مَا نَوَى مِن صَالِحِ عَمَلِهِ، وَ قَامَتِ النِّيَّةُ مَقَامَ إِصلاَتِهِ لِسَيفِهِ، فَإِنَّ لِكُلِّ شَى‏ءٍ مُدَّةً وَ أَجَلاً
1

بر جاى خود استوار بوده، بدون اجازه و حساب از اقدام به نبرد خوددارى كنيد. در برابر بلاها و مشكلات پايدار باشيد، شمشيرهايتان رادر راه هوا و هوس و سخنانى كه از زبانتان پديد مى‏آيد به كار نيندازيد و در باره آنچه خداوند، شتاب را نسبت به آن روا نداشته، شتاب نكنيد. زيرا هر كس از شما كه در بستر خود بميرد، چنانكه خدا و پيامبر و اهل بيتش را بشناسد، شهيد از دنيا رفته است و پاداش او بر خدا است و از ثواب كارهاى شايسته‏اى كه قصد انجام آن را داشته، برخوردار خواهد بود و نيتش جايگزين شمشير زدن براى خدا و جان باختن در راه اوست. پس توجه داشته باشيد، هر چيز را وقت مشخص، و هر كارى را سرانجامى است.

امير مؤمنان با بيان اين كلمات قدسى، از وجود حضرت مهدى پيشگويى نموده و مردم را به وظيفه خود در فراز و نشيبهاى زندگى و هنگام غيبت هشدار مى‏دهد

علامه قندوزى در ينابيع المودة، باب 74 اين قسمت از خطبه 190 نهج البلاغه را ضمن بخشهاى ديگر نهج‏البلاغه كه در باره حضرت مهدى است جاى داده، اعتراف مى‏كند كه امير مؤمنان عليه السلام با بيان اين كلمات قدسى، از وجود حضرت مهدى پيشگويى نموده و مردم را به وظيفه خود در فراز و نشيبهاى زندگى و هنگام غيبت آن‏حضرت هشدار مى‏دهد، كه مبادا از روى هواى نفس و بدون در نظر گرفتن مصالح اسلامى، به جنگ و كشتار رو كنند و به خيال رسيدن به مقام شهادت، خود و ديگران را به خطر اندازند.

همچنين آن‏حضرت در اين فرمايش، نظر مردم را به يك نكته بسيار ارزنده متوجه ساخته و آن اينكه نايل گرديدن به فيض اعلاى شهادت، تنها به رفتن در ميدان جنگ و كشته شدن در جنگ نيست تا پيران، زنان و افراد ناتوان و معذور از رفتن به ميدانهاى جنگ براى رسيدن به فيض عظماى شهادت، محروم و دچار حسرت شوند. اين‏گونه افراد يا اشخاص سالم و توانمندى كه نقشهاى گوناگون حياتى و ارزشمند در جامعه اسلامى دارند، اگر وظيفه خداشناسى، پيامبر شناسى و امام شناسى را در حدّ خود انجام داده، به لوازم آن پايبند باشند؛ هرچند در بستر بميرند، شهيد از دنيا رفته، و به پاس وظيفه شناسى، از پاداش مقام شهادت برخوردار خواهند بود.

هر كس از شما كه در بستر خود بميرد، چنانكه خدا و پيامبر و اهل بيتش را بشناسد، شهيد از دنيا رفته است

بديهى است كسانى كه انواع مسئوليتهاى علمى، اجتماعى و شرعى را به عهده دارند، يا با قلم و بيان، با كمكهاى مادى و تشويق نيرو از دور و نزديك جبهه‏هاى جنگ عليه كفر و استعمار را تقويت، و عرصه را بر دشمن تنگ مى‏كنند؛ همه مصداق واقعى و نمونه فرمايش امير مؤمنان عليه السلام قلمداد مى‏شوند. هر چند در بستر از دنيا بروند از مقام شهيد برخوردار خواهند بود. و هركس كه در وظائف خداشناسى، پيامبر شناسى و امام شناسى، يا پذيرفتن لوازم آن تقصير كند و از روى هوا و هوس و به طمع سود مادى يا شهرت، در ميدان جنگ شركت كند و كشته شود؛ شهيد مورد گواهى قرآن و اسلام نخواهد بود. نمونه آن خوارج و افراد لشكر عمر سعد در كربلا بودند، كه صدها نفر از آنها در ميدان جنگ كشته شدند، در حالى كه امامان راستين خود را نشناخته يا شناخته بودند و بر روى آنان شمشير كشيدند.

ابن ميثم پيرامون جمله وَ لاَتُحرِّكُوا بِأيدِيكُم وَ سُيُوفِكم فِى هَوَى أَلسِنَتِكم نوشته است: اين سخن نهى از جهاد بدون فرمان يكى از امامان معصوم پس از امير مؤمنان عليه السلام است كه از فرزندان حضرتش مى‏باشند، و اين به هنگامى خواهد بود كه كسى از آن امامان به منظور برقرارى حكومت حقّ بپا نخاسته باشد. چه اين گونه حركتها و جنبشها جز با اجازه امام وقت جايز نخواهد بود. 2

پی نوشت ها: 

1- خطبه 190
2- شرح نهج‏البلاغه، ج 4، ص 210.
برگرفته از منشورات دبيرخانه دائمي اجلاس حضرت مهدي
تنظيم براي تبيان: گروه دين و انديشه – حسين عسگري

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

16 − = 13