«حجاب»، لغتي است که فوري ذهنمان را ميبرد سمت يک خانم چادري يا مانتويي؛ که خيلي در حقش جفا شده است. تمام تأويل و تفسيرش را گنجاندهايم در نوع خاصي از پوشش خانمها؛ در حالي که اين لغت و احکام و قوانين مربوط به آن، قوانين تعامل زنان و مردان را در جامعه بيان ميکند.«حجاب»، لغتي است که فوري ذهنمان را ميبرد سمت يک خانم چادري يا مانتويي؛ که خيلي در حقش جفا شده است. تمام تأويل و تفسيرش را گنجاندهايم در نوع خاصي از پوشش خانمها؛ در حالي که اين لغت و احکام و قوانين مربوط به آن، قوانين تعامل زنان و مردان را در جامعه بيان ميکند.
تأکيد اسلام بر اين است که زنان، عفت بورزند و با حجاب باشند و مردان نيز تقوا پيشه کنند و چشمان خود را از نگاه ناپاک، نگه دارند؛ تا جامعهاي سالم داشته باشيم؛ اما آن چه امروز مورد غفلت است، حفظ حجاب مردان و نگاه زنان است!
اين که اسلام زنان را بيش از مردان به پوشاندن خودشان سفارش ميکند، به جذابيتهاي ظاهري زنان بر ميگردد و نيز به اين نکته که مردان بيش از زنان، به واسطه حس بينايي، تحريک ميشوند. شايد ديدن يک زن نيمه برهنه براي يک مرد، چندين برابر ديدن يک مرد نيمه برهنه براي يک زن، عامل ايجاد مفسده باشد و به همين دليل است که مردان بيشتر توصيه شده اند که از نگاه خود مراقبت کنند و از لحاظ پوشش نيز نسبت به زنان، آزادي بيشتري دارند؛ اما اين آزادي، به معناي آزادي مطلق نيست.
متأسفانه امروزه شاهد اين هستيم که برخي جوانان به پوششهاي بازتري نسبت به عرف جامعه روي آوردهاند. بلوزهاي تنگ و چسبان، شلوارهاي فاق کوتاه و پيراهنهايي با دکمههاي باز و آزاد، از مصاديق اين نوع بيمبالاتي در پوشش مردان است.
اين گرايش پوششي را مي توان در سه محور زير بررسي کرد:
1. تا پيش از اين، لباس تنگ و چسبان، بيشتر در ميان زنان رواج داشت و برخي از مدلهاي مد شده مردانه، الهام گرفته از الگوهاي زنانه هستند. اين مطلب با توجه به رنگ هاي به کار رفته در لباسها، بيشتر به چشم مي آيد. اسلام، مردان را از پوشيدن لباس زنانه و زنان را از پوشيدن لباس مردانه، نهي کرده است. وقتي پوشش مردانه و زنانه حد و مرز نشناسند، نقشها و تکاليف جنسيتي هم مبهم ميمانند.
2. بسياري از طرح و مدلهاي به کار رفته در پوشش امروز جوانان، از آن سوي آبها ارائه شدهاند. انواع نمادهاي شيطان پرستي و فرقههاي انحرافي که برخي تنها به خاطر مد شدن از آنها استفاده مي کنند، داراي مفاهيمي ضد ديني و ضد فرهنگياند و اغلب اين پوششها با عرف پوششي جامعه ما، سازگاري ندارند و منظرههاي ناخوشايندي را در کوچه و خيابان، از نوع پوشش جوانان، به وجود ميآورند. يکي از موارد ممنوعه پوشش در اسلام که اختصاصي به زن و مرد ندارد، تشبه به لباس کفار است.
3. پيامبر اکرم صلياللهعليهوآله ميفرمايد: «الحياء هو الدين کله؛ حيا، تمام دين است». يکي از موضوعاتي که به حفظ حيا کمک ميکند، پوشيدگي است. با توجه به تأکيد بيشتر اسلام بر حفظ حياي زنان، پوشيدگي آنان نيز بايد بيشتر باشد و مردان نيز به تناسب خودشان، بايد در حفظ حيا بکوشند. لباسهايي که از اندازه و مدل مناسبي براي حفظ حيا برخوردار نباشند، کم کم موجب کمرنگ شدن اين ميل فطري در افراد شده، در دراز مدت، در نوع رابطه با اطرافيان و مخصوصاً نامحرم، اثر ميگذارند.
گرچه امروزه کمتر کسي نام حجاب را بر قوانين و احکام پوشش مردان مي گذارد، اما مردان جامعه ما بايد تلاش کنند که علاوه بر حفظ نگاه، پوششي در شأن و منزلت يک مرد مسلمان داشته باشند؛ تا بتوانيم به سمت جامعهاي سالم، پيش برويم؛ پوششي که شايد نام حجاب را نتوان بر آن گذاشت؛ اما زيبنده يک مرد مسلمان است.
عطيه کشتکاران
پرسمان
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.